رضا بیات، مصحح «علینامه» معتقد است که کلیت کار در دوره سامانیان بر مدار مذهب بود اما تسامح و رویکرد ملی نیز وجود داشت. فردوسی برای آن روزگارِ سامانیان و ربیع برای این روزگار یعنی دوره غزنویان است. زمانه این دو با یکدیگر فرق میکند و هر کدام اقتضای خود را دارد. به بیان ساده و واضحتر آنکه فردوسی وقتی میخواهد کار خوبی انجام دهد خروجی آن کار خوب به احیا کردن ایرانی بودن بازمیگردد. اما ربیع وقتی میخواهد کار خوبی انجام دهد هدفش این است که اهلبیت(ع) و مذهب را احیا کند.